شرکت کشت و صنعت حکیم فارابی خوزستان

شکر خام


بعد از حمل نی به آسیاب و آسیاب شدن، شربت آن به قسمت تولید خام منتقل شده و باگاس آن نیز جهت سوخت کوره و تهیه خوراک دام و کاغذ سازی بکارگیری می شود.

شربت به قسمت خام وارد و توزین می شود، هر بار 5 تن به قسمت هیترها جهت گرم شدن تا 106 درجه حرارت و سپس به قسمت کلاریفایرها یا ته نشین کننده ها که در آنجا با افزودن شیرآهک جهت ته نشین شدن رسوبات انتقال می یابد، شربت صاف شده از بالای ته نشین کننده سرریز می شود و گل آن به قسمت فیلترهای گل یا صافی های خلاء منتقل تا شربت یا مواد قندی آن گرفته و گل باقی مانده به بیرون از کارخانه انتقال داده می شود.
شربت صاف شده جهت غلیظ شدن یا تغلیظ به قسمت تبخیر کننده ها منتقل که درصد غلظت شربت در ابتدای ورود در حدود 13% است و اصطلاحاً به آن بریکس می گویند، این شربت بوسیله بخار جوشانده و تبخیر و در نهایت غلیظ می شود که غلظت شربت خروجی از تبخیرکننده ها 60% خواهد بود و پس از آن شربت به قسمت طبخ شکر منتقل می شود.

در قسمت طبخ و در دستگاه هایی بنام دیگ پخت (وکیوم پن ها) شربت را مجدداً جوشانده تا به نقطه فوق اشباع برسد که در این قسمت کریستال های شکر ظاهر خواهند شد که پس از ظهور، کریستال ها بوسیله شربت تغذیه شده تا کریستال رشد و به اندازه استاندارد برسد(0.8 میلی متر).
عملیات طبخ تحت خلاء صورت می گیرد و در نتیجه جوشش در درجه پائینی در حدود 70 درجه سانتی گراد صورت می پذیرد، پس از تبدیل کریستال ها به اندازه استاندارد، عمل طبخ پایان یافته و پخت شکر آماده جداسازی کریستال از شیره ی همراه آن است که این عمل جداسازی کریستال از شیره بوسیله دستگاهی بنام سانترفیوژ انجام می گیرد.
در ماشین های گریز از مرکز (سانترفیوژها) پخت وارد شده و بر اثر حرکت دورانی ماشین در دور بالا (حدود 1500 دور در دقیقه) کریستال های شکر از شیره ی همراه جدا شده و شکر حاصل میشود .
شکر تولید شده جهت سفید شدن به سالن تصفیه ارسال و شیره باقی مانده که حاوی مواد قندی نیز می باشد، جهت شکرگیری مجدد به قسمت طبخ بازگردانده می شود.